มีบ้าน มีรถ แต่ไม่มีแฟน
มีงานประจำ มีเงินเดือนใช้ พ่อแม่ ซื้อรถยนต์ 1.6 cc ให้ใช้ เป็นของขวัญรับปริญญา แต่น้ำหนัก ปาไปเกือบ 90 กิโล จากเมือก่อน 60 กว่าๆนะ อาจเป็นช่วงตอนเรียน เครียดกินเยอะ กินบุฟเฟต์ตกสัปดาห์ละ 2 ครั้งได้ วันๆ นั่งเล่นตามดาราดีๆทั้ง เกาหลี ฝรั่ง ไทย ญีปุ่น อยู่ตรงหน้า อินเตอร์เนตและคอมพิวเตอร์
ตอนนี้ไม่รู้ว่าตอบโจทย์ตัวได้ไหมว่าความสุขของตัวเองคืออะไร เรามีพร้อมทุกอย่าง มีรถ มีบ้าน มีพ่อแม่ น้อง มีเงินใช้ แต่ความสุขของเราคืออะไรยังไม่รู้ ทำไมเราอยากโหยหาความสุขอีกนะ ตามหามันไม่เจอ อายุ ตอนนี้ก็ 24 ปี ปีหน้าก็ 25 แล้ว ความรับผิดชอบก็ไม่มีอะไรมาก
ยอมรับเลยว่าเป็นคนที่ใครมาห้ามทำอะไรไม่ได้ ถ้าใจอยากทำก็ทำไปจนสุดกำลังความสามารถ ทุกอย่าง เพราะคิดว่าวันนี้คือวันสุดท้ายที่จะอยู่บนโลกใบนี้แล้ว เราอยากทำไรก็รีบทำ
เราอยากบ้าดารา ดูดารา ดูคอนเสิรตทุกๆวัน แต่ทำไม่ได้เราต้องทำงานและมีความรับผิดชอบ คนที่รักเราที่สุดเราก็รู้ว่าคือพ่อแม่ ตอนนี้ปริญญาก็ได้แล้ว งานก็มีแล้ว แต่ยังหาความสุขทุกๆวัน ถ้าต้องรอมันใช่ความสุขไหมคะ ??? ความสุขที่ต้องพยายามมันคือความสุขไหม
มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ตัวฉัน ยังยืนอยู่ตรงนี้
มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ใจฉัน ไม่ยอมหยุดเสียที
แม้ว่ามันไม่มีโอกาส แม้ว่าฉันต้องพลาดไปอีกสักที
แต่ว่าความรัก ก็ยังขอให้ฉันทำแบบนี้
"แสตมป์" ขอบคุณพี่มากทำให้หนูผลักดันตัวเองในสิ่งที่อยากทำ
แม่เคยบอกว่า ทำอะไรก็ทำไป "แต่ต้องวางแผนอย่าทำให้เค้าต้องเป็นห่วง และอย่าทำให้ตัวเองเดือดร้อน"
เราเคยทำไร ที่เสียงหลายครั้งแแล้วคะ เพื่อนเตือนก็ไม่เชื่อโกหกพ่อแม่อีกคะ เช่นนั่งรถไปกลับต่างจังหวัดไปดูวงดนตรีที่เราชอบ" นั่งรถไปกลับ 10 ชม ไปตามศิลปินที่เราเพ้อ เสียตัง 7 พันเพื่อให้ถ่ายรุปหมู่กะศิลปินสุดรัก
ไม่น่าเชื่อว่าเราทำเพื่อ ความต้องการของใจได้ขนาดนี้
ในเมือ่เราตามใจตัวเองขนาดนี้ แล้วใครจะมาสนเรา เราไม่เคยคิดถึงใคร นอกจากใจของเราเอง
แล้วใครจะสนเรา
คงต้องจบเพียงเท่านี้ มีวีรกรรม การชอบดาราอีกเยอะ ให้เล่า
และมีเหตุผลมากมายว่าทำไมเราถึงได้บ้าดาราขนาดนี้
ขอบคุณ พ่อแม่ ที่ทำให้หนูเรียนจบคะ
นอ้งๆถ้าใครมาอ่านอย่าทำตัวแบบพี่นะ รอเรียนจบแล้วค่อยทำ
ป่าน 2011/10/22
ขออ้างอิง เพลง"มันคงเป็นความรัก" สักหน่อย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น